Dzienniczek praktyk
Dzień 1:
Zapoznałem się z przepisami BHP i regulaminem panującymi w firmie.
Dzień 2:
Informatyka– nauka ścisła oraz techniczna zajmująca się przetwarzaniem informacji, w tym również technologiami przetwarzania informacji oraz technologiami wytwarzania systemów przetwarzających informacje. Zajmuje się rozwiązywaniem problemów obliczeniowych, opisem procesów algorytmicznych oraz tworzeniem programów komputerowych i częściowo sprzętu komputerowego (z wyłączeniem zagadnień materialnych i energetycznych).
Komputer osobisty składa się z:
-procesora
-płyty głównej
-zasilacza
-pamięci RAM
-dysku twardego
-interfejsów
-karty graficznej
-obudowy
-kart rozszerzeń
Oprogramowanie:
-systemowe (kontroluje i koordynuje użycie zasobów sprzętowych przez różne programy użytkowe
-narzędziowe (wspomaga zarządzanie zasobami sprzętowymi przez dogodne interfejsy użytkowe i usprawnia, a także modyfikuje oprogramowanie systemowe)
-użytkowe (określa sposób, w jaki zostają użyte zasoby systemowe do rozwiązywania problemów obliczeniowych zadanych przez użytkownika
System operacyjny– oprogramowanie zarządzające systemem komputerowym, tworzące środowisko do uruchamiania i kontroli zadań, najczęściej w formie programów.
W celu uruchamiania i kontroli zadań użytkownika system operacyjny zajmuje się:
– planowaniem oraz przydziałem czasu procesora poszczególnym zadaniom,
– kontrolą i przydziałem pamięci operacyjnej dla uruchomionych zadań,
– dostarczaniem mechanizmów do synchronizacji zadań i komunikacji pomiędzy zadaniami,
– obsługą sprzętu oraz zapewnieniem równolegle wykonywanym zadaniom jednolitego, wolnego od interferencji dostępu do sprzętu.
Windows– rodzina systemów operacyjnych stworzonych przez firmę Microsoft. Systemy rodziny Windows działają na telefonach, smartfonach, serwerach, systemach wbudowanych oraz na komputerach osobistych, z którymi są najczęściej kojarzone.
Systemy z rodziny Windows skrótowo nazywa się Win – np. Win7 to Windows 7, Win10 to Windows 10.
Linux-rodzina uniksopodobnych systemów operacyjnych opartych na jądrze Linux. Linux jest jednym z przykładów wolnego i otwartego oprogramowania (FLOSS): jego kod źródłowy może być dowolnie wykorzystywany, modyfikowany i rozpowszechniany. Pierwsza wersja jądra Linux została udostępniona publicznie 17 września 1991 dla architektury komputera PC, wykorzystującego mikroprocesor o architekturze IA-32. Do jądra dołączono narzędzia systemowe zwane też „Development Kit” oraz biblioteki z projektu GNU, aby otrzymać nadający się do użytku system operacyjny. Z tego powodu powstała też alternatywna nazwa kompletnego systemu: GNU/Linux. Jest udostępniany w formie dystrybucji Linuksa, składających się z jądra (niekiedy zmodyfikowanego w stosunku do oficjalnej wersji) i zestawu pakietów oprogramowania dobranego do różnorodnych wymagań. Dystrybucje zawierają głównie oprogramowanie na licencjach FLOSS, jednak najczęściej zawierają też lub pozwalają na doinstalowanie pewnej liczby programów na licencjach własnościowych.
Jednym z zastosowań Linuksa są środowiska serwerowe, dla których komercyjne wsparcie oferują firmy komputerowe, jak IBM, Oracle, Dell, Microsoft, Hewlett-Packard, Red Hat i Novell. Linux instalowany jest na różnorodnym sprzęcie komputerowym, np. komputerach biurkowych, superkomputerach i systemach wbudowanych, jak telefony komórkowe, routery oraz telewizory (np. LG, Samsung).
Dzień 3:
Komputer jest zaprojektowany do użytku przez jedną osobę na raz. Typowy zestaw komputera osobistego składa się z jednostki centralnej (CPU), która zawiera arytmetykę, logikę i obwody sterujące komputera na układzie scalonym ; dwa rodzaje pamięci komputera , pamięć główna , taka jak cyfrowa pamięć o swobodnym dostępie (RAM), i pamięć pomocnicza , taka jak magnetyczne dyski twarde i specjalne optyczne dyski kompaktowe lub dyski pamięci tylko do odczytu (ROM) (CD-ROM-y i DVD-ROM-y); oraz różne urządzenia peryferyjne , w tym ekran wyświetlacza, klawiatura i mysz oraz drukarka.
Komputer osobisty składa się z:
–procesora (sekwencyjne urządzenie cyfrowe, które pobiera dane z pamięci operacyjnej lub strumienia danych, interpretuje je i wykonuje jako rozkazy, zwracając dane do pamięci lub wyjściowego strumienia danych. Termin ten w zawężonym znaczeniu jest używany w odniesieniu do jednostki centralnej (CPU) systemu, ale odnosi się również do innych elementów przetwarzających dane zwanych koprocesorami, takich jak jednostki do obliczeń na liczbach zmiennopozycyjnych, przetwarzania grafiki (GPU))
–płyty głównej (stanowi niezwykle istotną część w budowie komputera stacjonarnego. To na niej osadzone są inne podzespoły – , pamięć operacyjna, karty rozszerzeń, dyski twarde, napędy optyczne lub gniazda umożliwiające ich podpięcie)
– zasilacza ( jest to urządzenie, które przetwarza napięcie przemienne z gniazdka elektrycznego na niskie stabilizowane napięcie stałe)
–pamięci RAM (Pamięć o dostępie swobodnym (RAM) to pamięć komputera, która przechowuje informacje potrzebne do działania programu. Pamięć o dostępie swobodnym to magazyn danych, który umożliwia dostęp do przechowywanych danych w dowolnej — tzn. swobodnej — kolejności, a nie w określonym porządku. Natomiast inne rodzaje urządzeń pamięci (np. taśmy magnetyczne, dyski i bębny) mogą uzyskiwać dostęp do danych zapisanych na nośniku tylko w określonej kolejności ze względu na ograniczenia wynikające z konstrukcji mechanicznej.)
–dysku twardego (jest to urządzenie służące do przechowywania cyfrowej zawartości i danych na komputerze)
–interfejsów (zestaw urządzeń: złącz, przewodów, wtyczek, który umożliwia połączenie dwóch urządzeń w sposób zapewniający możliwość transmisji danych pomiędzy nimi.
–karty graficznej (Karta graficzna w komputerze odpowiada za przetwarzanie i wyświetlanie obrazu na monitorze. )
–obudowy (Obudowa komputera to skrzynka, w której montuje się najważniejsze komponenty tego urządzenia, w tym płytę główną, kartę graficzną, odtwarzacz CD czy porty. Najczęściej ma kształt prostopadłościanu i jest dedykowana modelom stacjonarnym)
–kart rozszerzeń (element składowy jednostki systemowej komputera. Ma postać płytki drukowanej ze złączem krawędziowym, z zamocowanym tzw. śledziem i jest montowana w odpowiednim slocie na płycie głównej. Jest to jeden z podtypów kontrolera)
Dzień 4 i 5
Serwis– jest to wykonywanie działań mających na celu polepszenie wydajności urządzenia serwisowanego.
Diagnoza– sprawdzamy najpierw czy komputer się załączy poprawnie, następnie sprawdzamy poprawność działania systemu.
Naprawa– jeśli nie działa komponent przy uruchamianiu sprawdzamy poprawność podłączenie wszystkich komponentów do płyty głównej. Jak znajdziemy komponent, który nie działa sprawdzamy czy jest prawidłowo wpięty to portu, kompatybilność połączenia z resztą podzespołów i ich wzajemną komunikację, sprawdzamy jego stan techniczny i np. czyścimy, albo naprawiamy jeśli jest źle zamontowany, albo jeśli płyta główna nie widzi danego elementu.
Procedury:
–odebranie urządzenia
-lokalizacja uszkodzeń
– diagnoza
– naprawa
– sprawdzenie poprawności działania urządzenia po naprawie
-oddanie urządzenia klientowi
Dzień 6-9
Drukarki
Drukarka– jest to urządzenie wyjściowe służące do przenoszenia tekstu i/lub obrazu głównie na papier, folię, bądź płótno. Istnieją drukarki, które mogą drukować bez podłączenia do komputera. Drukują np. zdjęcia wykonane cyfrowym aparatem fotograficznym (po podłączeniu go do drukarki, lub włożeniu karty pamięci z zapisanymi zdjęciami do wbudowanego w drukarkę gniazda). Obecnie najbardziej popularne są drukarki wielofunkcyjne posiadające możliwości: skanera, kserokopiarki, czy faksu.
Parametry drukarek to:
– rozdzielczość wydruku
– prędkość wydruku
– interfejs
– wydajność
– pamięć
– formaty nośników
– rodzaj materiałów eksploatacyjnych
Drukarki dzielą się na:
– drukarki atramentowe
– drukarki igłowe
– drukarki laserowe
– drukarki sublimacyjne/termosublimacyjna
Drukarka atramentowa- tworzy strumień małych kropelek atramentu i wybiórczo nanosi niektóre z tych kropelek na produkt, formując nich w ten sposób drukowane znaki. Resztki atramentu, które nie zostały wykorzystane w procesie wracają do drukarki, aby mogły być ponownie użyte w strumieniu atramentu.
Druk atramentowy jest dzielony na dwie grupy:
Metodę piezoelektryczną– piezoelektryczne kryształy pod wpływem naprężeń mechanicznych wywołanych przez ładunki elektryczne wyrzucają atrament z głowicy. Ujemne napięcie deformuje kryształ na zewnątrz i atrament jest zasysany do komory. Jeśli napięcie jest dodatnie, piezoelektryki wyginają się w przeciwnym kierunku i atrament zasysany jest do dysz. Kolejne ujemne napięcie wciąga ponownie kryształki do wewnątrz, co zapobiega przypadkowemu dostaniu się niepożądanych kropelek na papier, które mogłyby pogorszyć jakość wydruku.
Metodę termiczną– w tym wypadku każda dysza ma w sobie element grzejny (zazwyczaj jest ich 48–512). Impulsy elektryczne wysyłane są do elementu grzejnego, który rozgrzewa się do 350–400 °C, a tworzący się pęcherzyk pary tuszu wyrzuca kroplę z dyszy.
Dysze głowicy drukarki Canon S520
Drukarka igłowa- jest wyposażona w specjalną głowicę zawierającą 9,24, albo 48 igieł, które są ułożone w jednym, lub dwóch rzędach. Każda igła jest wprawiana w ruch oddzielnie, przez znajdującą się pod nią sprężynkę. W efekcie uderzają o barwiącą taśmę z tuszem oraz papier nawinięty na specjalny wałek, który go przesuwa.
Grafika przedstawiająca sposób działania:
Drukarka laserowa– Drukarka laserowa tworzy wydruki poprzez umieszczanie cząstek tonera w odpowiednich miejscach na papierze albo innej powierzchni do zadruku. Zasada działania drukarek laserowych jest bardzo podobna do działania kserokopiarek i można wyróżnić tutaj kilka etapów:
1. Przygotowanie wałka – wałek pokryty materiałem światłoczułym, np. selenem, OPC (ang. organic photoconducting cartridge) lub krzemem, jest elektryzowany.
2. Naświetlanie – wałek naświetlany jest światłem lasera lub linijki diodowej LED, co powoduje, że miejsca naświetlone na wałku tracą swój ładunek elektryczny. Wyróżnia się jednak dwa odmienne podejścia do tego procesu:
– W drukarkach typu write-black miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają być zadrukowane, technika ta zapewnia uzyskanie głębszej czerni.
– W drukarkach write-white miejsca naświetlone odpowiadają punktom, które mają pozostać niezadrukowane, technika ta zapewnia dokładniejszy druk detali.
3. Wywołanie – w miejscach naświetlonych/nienaświetlonych toner jest przenoszony z magnetycznego wałka wywoływaczki (ang. developer) na wałek światłoczuły.
4. Przenoszenie – toner z wałka poprzez dotyk przenosi się na papier, proces ten jest wspomagany zazwyczaj przez elektryzowanie ładunkiem przeciwnego znaku elektrodą umieszczoną pod papierem.
5. Utrwalanie – kartka przechodzi między rozgrzanymi wałkami, gdzie rozgrzany toner stapia się i jest wprasowywany w kartkę.
6. Czyszczenie – wałek światłoczuły jest zobojętniany i czyszczony z tonera, który nie przeszedł na papier.
Druk laserowy w kolorze– Wydruk kolorowego obrazu polega na kolejnym naświetlaniu bębna światłoczułego i drukowaniu poszczególnych barw składowych przy pomocy grupy czterech tonerów o kolorach z zestawu barw CMYK ( C-cyjan, M- magenta, Y- żółty, K- czarny), dlatego technologia druku w kolorze na drukarkach laserowych jest nieco odmienna. Jeśli kolorowa drukarka laserowa posiada tylko jeden bęben światłoczuły, to drukowanie musi przebiegać w czterech etapach, tzn. papier przebiega czterokrotnie pod bębnem – dla nałożenia każdego koloru z osobna. Natomiast, jeśli drukarka posiada 4 bębny światłoczułe, po jednym dla każdego koloru podstawowego tonera, wtedy wydruk można otrzymać w czasie zaledwie jednego przebiegu papieru kolejno pod poszczególnymi bębnami. Oczywiście wydruk jednoprzebiegowy jest znacznie szybszym procesem, a bębny nie ulegają tak szybkiemu zużyciu, jak w przypadku drukarek czteroprzebiegowych.
Wprawdzie kolor czarny można uzyskać również przez mieszanie trzech kolorów podstawowych (CMY), ale zastosowanie specjalnego tonera czarnego znacznie poprawia głębię tonalną wydruku oraz zmniejsza zużycie tonerów.
Drukarka sublimacyjna/termosublimacyjna – przenosi ona barwniki na nośnik, wykorzystując do tego ciepło wydzielane przez jej głowicę. Każdy barwnik nakładany jest oddzielnie, a nakładanie poszczególnych kolorów może odbywać się nawet kilkukrotnie. Wszystko zależy od nasycenia kolorów.
Przykładowa drukarka termosublimacyjna:
Grafika przedstawiająca mechanizm działania drukarki sublimacyjnej/termosublimacyjnej:
Dzień 10-14
Openmediavault- openmediavault to rozwiązanie sieciowej pamięci masowej (NAS) nowej generacji oparte na systemie Debian Linux. Zawiera usługi takie jak SSH, (S)FTP, SMB/CIFS, RSync i wiele innych gotowych do użycia. Dzięki modułowej konstrukcji frameworka można go rozszerzyć za pomocą wtyczek. openmediavault jest przeznaczony przede wszystkim do użytku w małych biurach lub biurach domowych, ale nie ogranicza się do tych scenariuszy. Jest to proste i łatwe w użyciu rozwiązanie gotowe do użycia, które pozwoli każdemu zainstalować i administrować sieciową pamięcią masową bez głębszej wiedzy.
Przygotowanie do budowy i instalacji serwera NAS .
https://www.openmediavault.org/
openmediavault
192.168.100.32
Cechy:
– Bieganie poza schematem
– System operacyjny Debian Linux
– Administracja oparta na sieci Web
– Łatwe aktualizacje systemu za pomocą zarządzania pakietami Debiana
– Zarządzanie wolumenem
– SMART
– Agregacja łączy
– Obudź się w sieci LAN
– Obsługa IPv6
– Powiadomienia e-mail
– Udostępnianie plików
– Obsługa migawek udostępnionych folderów
– Możliwość rozszerzenia za pomocą wtyczek
Rdzeń:
– Oparty na systemie Debian Linux
– Administracja oparta na sieci Web
– Łatwe aktualizacje systemu za pomocą zarządzania pakietami Debiana
– Zarządzanie użytkownikami
– Zaplanowane zadania
– Obsługa wielu języków
– Ogłoszenie usługi poprzez DNS-SD/Zeroconf
– Zarządzanie certyfikatami
– System wtyczek
Sieciowe:
– Agregacja łączy
– Obudź się w sieci LAN
– Obsługa IPv6
Zarządzanie wolumenem:
– Zarządzanie energią dysku twardego (APM/AAM)
– Partycje GPT
– Obsługa systemów plików EXT3/EXT4/XFS/JFS/Btrfs/…
– Oprogramowanie RAID JBOD/0/1/5/6/…
– Kwota (na objętość)
– Lista ACL
– Zarządzanie udziałami
– Zarządzanie migawkami folderów współdzielonych w systemach plików Btrfs
– Automatyczne zadania zaplanowane do czyszczenia Btrfs i sprawdzania błędów
Monitorowanie:
– Dziennik systemowy
– Pies podwórzowy
– SMART
– SNMP (v1/2c/3) (tylko do odczytu)
– Powiadomienia e-mail
– Proaktywne monitorowanie stanu procesów i systemów
Usługi:
– SSH
– NFS (wersja 3/4)
– Małe i średnie przedsiębiorstwa/CIFS
– Synchronizacja
Wtyczki:
Dzięki systemowi wtyczek możliwe jest dodawanie dodatkowych usług, np.
– Antywirus
– Serwer DAAP/MPD/RSP
– LVM
– Shairport
– SNMP
– FTP
– TFTP
– UPS
– Kopia zapasowa USB
– Microsoft OneDrive
– Fotopryzmat
– Przeglądarka plików
– S3
– Konsola internetowa SSH
– clamav – Antywirus
– owntone – serwer multimediów DAAP/MPD/RSP
– lvm2 – zarządzanie LVM
– nut – Narzędzia sieciowe UPS
– shairport – odbiornik AirPlay/RAOP
– usbbackup – automatyczna kopia zapasowa USB
– filebrowser – interfejs zarządzania plikami
– photoprism – aplikacja oparta na sztucznej inteligencji do przeglądania, organizowania i udostępniania kolekcji zdjęć
– wetty – Dostęp do terminala w przeglądarce przez HTTP/HTTPS
– s3 – oparta na MinIO, wydajna, zgodna z S3 pamięć masowa obiektów
– onedrive – Synchronizacja udostępnionego folderu z magazynem w chmurze Microsoft OneDrive
Wymagania sprzętowe:
2 GB RAM, procesor 64- bitowy
Dzień 14
OPRACOWANIE KART PRODUKTOWYCH
Kas i drukarek fiskalnych
NOVITUS
POSNET
DATECS
ELZAB